ΠΑΥΛΟΣ ΠΑΥΛΑΚΗΣ UROLOGY
Υπηρεσίες
Καλοήθης Υπερπλασία Προστάστη
Η καλοήθης προστατική υπερπλασία αφορά στο 65% των ανδρών μετά την ηλικία των 50 χρόνων. Από τους άνδρες αυτούς περίπου το 30% θα χρειασθεί να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση για την αντιμετώπιση όχι μόνο των συμπτωμάτων αλλά κυρίως των επιπλοκών που δημιουργεί η αδυναμία αποβολής των ούρων λόγω της διόγκωσης του προστάτη.
Η διαθεσιμότητα σήμερα σε κάθε οργανωμένο ουρολογικό ιατρείο συσκευών υπερηχογραφίας και ουρο-ροο-μετρίας επιτρέπουν την σωστή επιλογή των ασθενών που πρέπει να αντιμετωπισθούν με εγχείρηση και τη αποφυγή περιττών επεμβάσεων με κριτήριο το μέγεθος του προστάτη και μόνο.
Στο παρελθόν η αφαίρεση του υπερμεγέθους αδενώματος απαιτούσε την διενέργεια μιας «ανοιχτής» χειρουργικής επέμβασης με σημαντική ταλαιπωρία και αιμορραγία για τον ασθενή.
Στη συνέχεια η ανοιχτή επέμβαση υποκαταστάθηκε σε μεγάλο βαθμό από την «διουρηθρική» προστατεκτομή, η οποία όμως, και ιδιαίτερα για μεγάλα αδενώματα, δεν ήταν ελεύθερη επιπλοκών.
Τα τελευταία χρόνια εφαρμόζεται πλέον και στην Ελλάδα η διουρηθρική «εξάχνωση» του προστατικού αδενώματος με τη χρήση του «πράσινου» Laser και της τεχνικής του πλάσματος. Οι παραπάνω μέθοδοι επιτυγχάνουν το ίδιο αποτέλεσμα με τις προηγούμενες τεχνικές, με ελάχιστη όμως αιμορραγία και με παραμονή στο νοσοκομείο που σπάνια υπερβαίνει την μία ημέρα, ενώ παράλληλα μπορούν να εφαρμοσθούν και σε ασθενείς που βρίσκονται υπό αντιπηκτική ή αντι-αιμοπεταλλιακή αγωγή.
Λιθίαση Ουροποιητικού
Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’80, η «ανοιχτή» χειρουργική αντιμετώπιση της λιθίασης του ουροποιητικού αντιπροσώπευε το 50% της χειρουργικής εργασίας των Ουρολόγων. Για μια αρρώστια όπου η χειρουργική επέμβαση δεν αντιμετωπίζει την αιτία αλλά την εκδήλωση της νόσου η έλλειψη εναλλακτικών μεθόδων είχε καταστροφικές συνέπειες για τους άτυχους ασθενείς που είχαν την τάση να σχηματίζουν λίθους.
Η διαθεσιμότητα σήμερα τόσο της εξωσωματικής λιθοτριψίας όσο και των ενδοσκοπικών τεχνικών έχουν πρακτικά μηδενίσει την ανάγκη διενέργειας των κλασσικών χειρουργικών επεμβάσεων, με συνέπεια οι νεώτεροι Ουρολόγοι να είναι ουσιαστικά ανεκπαίδευτοι στην «ανοικτή» τεχνική.
Οι σύγχρονοι τρόποι αντιμετώπισης της λιθίασης είναι οι ακόλουθοι:
Ενδοσκοπική Λιθοτριψία
Εφαρμόζεται με επιτυχία που πλησιάζει το 100% για την αντιμετώπιση των λίθων της ουροδόχου κύστης χρησιμοποιώντας είτε το Holmium Laser είτε τον πνευματικό λιθοτρίπτη που λειτουργεί σαν κομπρεσσέρ.
Για τους λίθους του ουρητήρα ή για την αντιμετώπιση λιθιασικών συγκριμμάτων μετά από εξωσωματική το ποσοστό επιτυχίας με την χρήση του ουρητηροσκοπίου είναι 95%. Η διαθεσιμότητα τα τελευταία χρόνια του εύκαμπτου ουρητηροσκοπίου αλλά και της λεπτής ίνας του Holmium Laser επιτρέπει πλέον την αντιμετώπιση λίθων τόσο στο ανώτερο τμήμα του ουρητήρα αλλά και μέσα στο νεφρό με την τεχνική που ονομαζεται Retrograde Intra-Renal Surgery (RIRS).
Διαδερμική Λιθοτριψία
Διενεργείται με γενική αναισθησία για νεφρικούς λίθους μεγαλύτερους των 2 εκ όπως για λίθους του κάτω πόλου του νεφρού, όπου η επιτυχία της διαδερμικής είναι 97% σε σχέση με μόνο 37% της εξωσωματικής. Παρά το γεγονός ότι δεν απαιτείται χειρουργική τομή πρόκειται για εξειδικευμένη χειρουργική επέμβαση που απαιτεί ανάλογη εμπειρία.
Εξωσωματική Λιθοτριψία
Διενεργείται χωρίς αναισθησία σε εξωτερική βάση Ενδείκνυται κυρίως σε λίθους του νεφρού μεγέθους έως 2 εκ , όπου σε κατάλληλα επιλεγμένες περιπτώσεις το ποσοστό επιτυχίας είναι έως και 90%. Με μεγαλύτερους λίθους το ποσοστό πέφτει στο 50%, ενώ πρέπει πάντα να τοποθετείται αυτοστηριζόμενος ουρητηρικός καθετήρας τύπου pigtail για να αποφευχθεί η απόφραξη του νεφρού από τα λιθιασικά συγκρίμματα.
Στις περιπτώσεις λίθων του ουρητήρα η αποτελεσματικότητα της λιθοτριψίας φαίνεται να εξαρτάται από τη θέση του λίθου, με επιτυχία 65-81% για λίθους στο ανώτερο μέρος και 58-67% για λίθους στο κατώτερο μέρος του ουρητήρα.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Η εξωσωματική λιθοτριψία πρέπει να εκτελείται από ειδικευμένο Ουρολόγο και όχι από τεχνολόγο, δεδομένου ότι η εξειδικευμένη γνώση είναι που επιτυγχάνει με τις σωστές επιλογές στις ρυθμίσεις του μηχανήματος τα μεγαλύτερα ποσοστά επιτυχίας αλλά κυρίως αποτρέπει τις επιπλοκές που μπορεί σε σπάνιες περιπτώσεις να έχουν καταστροφικές συνέπειες.
Ο Αριστείδης Παυλάκης λειτούργησε με την ομάδα του το 1987 τον δεύτερο ιδιωτικό εξωσωματικό λιθοτρίπτη που εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα στο «Απολλώνειο Θεραπευτήριο» και έχει εκτελέσει μέχρι σήμερα περισσότερες από 1.300 εξωσωματικές λιθοτριψίες.
“Ανοιχτή” Χειρουργική
Εφαρμόζεται κυρίως σε περιπτώσεις κοραλλιοειδούς νεφρολιθίασης, αν και συχνά ο συνδυασμός εξωσωματικής και διαδερμικής επιτυγχάνει ακόμα και σ’ αυτές τις περιπτώσεις να απαλλάξει τον νεφρό από τους λίθους.
Συμπερασματικά, στο μέγιστο ποσοστό των περιπτώσεων λιθίασης η λύση δίνεται είτε με εξωσωματική λιθοτριψία είτε με τις ελάχιστα επεμβατικές, ενδοσκοπικές τεχνικές, και με νοσηλεία που σπάνια ξεπερνά το 24ωρο.
Καρκινός Ουροδόχου Κύστης
Ο καρκίνος της κύστης είναι ο 4ος πιο συχνός καρκίνος στους άνδρες και ο 10ος στις γυναίκες. Στις αναπτυγμένες χώρες το 90% των περιπτώσεων αφορά σε καρκίνο από το μεταβατικό επιθήλιο της κύστης, ενώ η μέση ηλικία κατά τη διάγνωση είναι τα 68 χρόνια. Η νόσος εκδηλώνεται συνήθως με ανώδυνη αιματουρία και η διάγνωση επιτυγχάνεται εύκολα με τη διαθεσιμότητα σήμερα των απεικονιστικών και ενδοσκοπικών τεχνικών.
Μετά τη διάγνωση η επόμενη κίνηση είναι η αφαίρεση του όγκου, που γίνεται με τη χρήση κατάλληλου εργαλείου δια της ουρήθρας. Είναι σημαντικό η διουρηθρική εκτομή του νεοπλάσματος να διενεργείται από έμπειρο Ουρολόγο, ούτως ώστε στο υλικό που αφαιρείται να συμπεριλαμβάνεται και μέρος του μυϊκού υποστρώματος της κύστης. Αν εκτιμηθεί το ότι το πάχος του τοιχώματος είναι μόνο λίγα χιλιοστά είναι προφανές ότι η διάτρηση της κύστης είναι ένα πιθανό ενδεχόμενο, ιδιαίτερα όταν λείπει η απαραίτητη εμπειρία.
Όταν ο καρκίνος είναι επιφανειακός, δεν διηθεί δηλαδή το τοίχωμα της κύστης, τότε αντιμετωπίζεται με διουρηθρική εκτομή σε συνδυασμό με ενδοκυστικές εγχύσεις χημειοθεραπευτικών ή ανοσοδιεγερτικών ουσιών. Η επέμβαση είναι προτιμώτερο να γίνεται με διπολική διαθερμία, τεχνική που παρουσιάζει σημαντικά πλεονεκτήματα: Συγκεκριμένα εξασφαλίζει πολύ καλύτερη αιμόσταση με συνέπεια η επέμβαση να είναι πρακτικά αναίμακτη και παράλληλα ελαχιστοποιεί την πιθανότητα διέγερσης του θυροειδούς νεύρου και αποτρέπει έτσι την πιθανή διάτρηση της κύστης.
Ανάλογα με τα χαρακτηριστικά της νόσου μπορούμε σήμερα να προβλέψουμε τις πιθανότητες επανεμφάνισης ή και εξέλιξης του καρκίνου και να συστήσουμε την κατάλληλη αγωγή. Η Ευρωπαϊκή Ουρολογική Εταιρεία, μετά από μελέτη χιλιάδων περιστατικών, έχει καταρτίσει σχετικούς πίνακες όπου καταγράφεται η πιθανότητα να επανεμφανισθεί η καρκίνος ή να εξελιχθεί σε μυοδιηθητικό στον ένα χρόνο αλλά και στην πενταετία. Παράλληλα συστήνεται και ο τρόπος παρακολούθησης, ώστε τυχόν υποτροπές να εντοπισθούν σε αρχόμενο στάδιο. Είναι σημαντικό να περάσει το μήνυμα ότι οι ασθενείς πρέπει να “παντρευτούν” τον Ουρολόγο τους και να παρακολουθούνται δια βίου.
Σε περίπτωση μυοδιηθητικής νόσου απαιτείται η αφαίρεση της ουροδόχου κύστης και η αντικατάστασή της με κύστη από έντερο. Ευτυχώς οι σημερινές τεχνικές επιτρέπουν την κατασκευή “ορθότοπης” νεοκύστης και έτσι απαλλάσεται ο ασθενής από την ανάγκη σάκκου συλλογής ούρων ενώ, παράλληλα, επιτυγχάνεται και η διατήρηση των νεύρων της στύσης.
Καρκίνος Ανώτερης Αποχετευτικής Μοίρας
Ο καρκίνος της ανώτερης αποχετευτικής μοίρας ( δηλαδή της πυέλου του νεφρού και του ουρητήρα ) αντιπροσωπεύει το 5% των καρκίνων του ουροθηλίου. Σε αντίθεση με τον καρκίνο της κύστης που εύκολα εντοπίζεται με τη βοήθεια των υπερήχων και της κυστεοσκόπησης, ο καρκίνος του ανώτερου ουροποιητικού ειναι δύσκολο να διαγνωσθεί και συχνά η απόφαση για την διενέργεια εγχείρησης λαμβάνεται χωρίς να υπάρχει επαρκής προεγχειρητική τεκμηρίωση της νόσου.
Στο 50% των περιπτώσεων ο έλεγχος γίνεται στα πλαίσια διερεύνησης αιματουρίας και περιλαμβάνει απεικονιστικές, κυτταρολογικές και ενδοσκοπικές μεθόδους.
Η διαθεσιμότητα τα τελευταία χρόνια της αξονικής πυελογραφίας, αλλά κυρίως η εξέλιξη των ενδοσκοπικών μεθόδων και ιδιαίτερα της ουρητηροσκόπησης μας επιτρέπουν σήμερα όχι μόνο τη διάγνωση αλλά και όπου είναι εφικτό την συντηρητική αντιμετώπιση της νόσου, χωρίς να προβαίνουμε σε αφαίρεση του νεφρού.
Καρκινός Νεφρού
Ο καρκίνος του νεφρού αντιπροσωπεύει περίπου το 3% των νεοπλασμάτων των ενηλίκων, και χαρακτηρίζεται από την έλλειψη πρώιμων κλινικών εκδηλώσεων αλλά και την αντοχή στην ακτινοθεραπεία και την χημειοθεραπεία.
Ευτυχώς η διαθεσιμότητα πλέον των σύγχρονων απεικονιστικών μεθόδων και κυρίως η ύπαρξη υπερηχογράφου σε κάθε οργανωμένο ουρολογικό ιατρείο επιτρέπει σήμερα τον εντοπισμό του καρκίνου σε όλο και πιο αρχόμενο στάδιο, συνήθως σε ασθενείς που δεν έχουν κανένα σύμπτωμα.
Η χειρουργική επέμβαση είναι η μόνη γνωστή αποτελεσματική θεραπεία, με 94% ποσοστό ίασης για νόσου πρώτου σταδίου και 79% για νόσο δευτέρου σταδίου.
Είναι σημαντικό η αφαίρεση του νεφρού να γίνει «ριζικά», συμπεριλαμβάνοντας και όλο το περινεφρικό λίπος αλλά και την περιτονία του Gerota, δηλαδή την λεπτή ινώδη κάψα που περιβάλλει το νεφρό και το λίπος του. Η τεχνική αυτή που μεγιστοποιεί την πιθανότητα αρνητικών χειρουργικών ορίων γίνεται καλύτερα με διακοιλιακή προσπέλαση.
Η λαπαροσκοπική νεφρεκτομή είναι μία λιγότερο επεμβατική τεχνική με μικρότερη νοσηρότητα και ταχύτερο χρόνο ανάνηψης, ενώ σε νεοπλάσματα μέχρι 4 εκ. ενδείκνυται η μερική νεφρεκτομή με ογκολογικά αποτελέσματα που δεν διαφέρουν από τα της ριζικής νεφρεκτομής. Είναι σημαντικό κατά συνέπεια να διατηρείται το νεφρό όπου αυτό είναι εφικτό, με αφαίρεση μόνο του όγκου με λεπτό τμήμα νεφρικού παρεγχύματος, δεδομένου ότι έχει αποδειχθεί ότι ασθενείς με μονήρη νεφρό εμφανίζουν μακροπρόθεσμα σημαντικά προβλήματα νεφρικής δυσλειτουργίας.
Καρκίνος Προστάτη
Ο καρκίνος συνήθως δεν προκαλεί συμπτώματα και η διάγνωσή του βασίζεται στην τιμή του PSA στο αίμα και την δακτυλική ψηλάφηση του αδένα από τον πρωκτό. Το PSA είναι μία πρωτεΐνη που παράγεται από τον προστάτη σε μεγαλύτερες ποσότητες όταν υπάρχει καρκίνος, παρουσιάζει όμως ψηλές τιμές ακόμα και σε καλοήθεις καταστάσεις όπως η απλή προστατική υπερπλασία και οι φλεγμονές του προστάτη. Δεν είναι δηλαδή η απόλυτη τιμή του PSA μόνο αλλά και άλλα δεδομένα που θα μας οδηγήσουν στην απόφαση να συστήσουμε βιοψία, όπως το μέγεθος του αδένα, η ηλικία του εξεταζόμενου, η ταχύτητα με την οποία αυξάνεται διαχρονικά το PSA και τέλος η σχέση του ολικού προς το ελεύθερο PSA. Η διαθεσιμότητα σήμερα αυτών των εξετάσεων αλλά και η συνειδητοποίηση από τον γενικό πληθυσμό της ανάγκης προληπτικού ελέγχου είχε σαν αποτέλεσμα η διάγνωση του καρκίνου να γίνεται σε πολύ πιό πρώιμο στάδιο με συνέπεια την μείωση της θνητότητας κατά 30%.
Μετά τη διάγνωση του καρκίνου, το βασικό ερώτημα προς απάντηση είναι αν ο καρκίνος είναι εντοπισμένος στον προστάτη, και δυνητικά ιάσιμος, ή αν είναι ήδη μεταστατικός. Οι μελέτες έχουν δείξει πως αν το PSA είναι χαμηλότερο του 10 και το Gleason score ίδιο ή χαμηλότερο του 6 οι απεικονιστικές εξετάσεις που έχουμε σήμερα στη διάθεσή μας, δηλαδή η αξονική τομογραφία και το σπινθηρογράφημα οστών είναι πάντα αρνητικές, και κατά συνέπεια η διενέργειά τους είναι περιττή.
Παράλληλα η χρήση των πινάκων του Partin και του Hahn μας επιτρέπουν χρησιμοποιώντας κάποια κριτήρια να προβλέψουμε την πιθανότητα εντοπισμένου ή μεταστατικού καρκίνου και να συστήσουμε την κατάλληλη αγωγή. Οι ερευνητές αυτοί από το Πανεπιστήμιο Johns Hopkins ανέλυσαν χιλιάδες ασθενών και κατήρτισαν τους συγκεκριμένους πίνακες, εκτιμώντας το κλινικό στάδιο της νόσου, το επίπεδο του PSA και τον βαθμό «επιθετικότητας» του καρκίνου όπως καθορίζεται από το Gleason score.
Σε περίπτωση εντοπισμένης νόσου η προσπάθεια είναι να επιτευχθεί ίαση και όχι απλή συντήρηση και αυτό επιτυγχάνεται σήμερα με τρείς τρόπους: εγχείρηση, βραχυθεραπεία με εμφύτευση ραδιενεργών κόκκων και εξωτερική ακτινοθεραπεία. Οι μελέτες δείχνουν ότι για ίδιο στάδιο νόσου τα αποτελέσματα την πρώτη δεκαετία είναι παρόμοια, ανεξάρτητα από την μέθοδο που έχει επιλεγεί. Μετά την δεκαετία όμως φαίνεται να πλεονεκτεί η εγχείρηση.
Η ριζική προστατεκτομή γίνεται είτε με την κλασσική, «ανοικτή» μέθοδο, είτε λαπαροσκοπικά, με ή χωρίς ρομποτική υποβοήθηση. Τόσο το ογκολογικό όσο και το λειτουργικό αποτέλεσμα ( δηλαδή η εγκράτεια των ούρων και η διατήρηση της στύσης ) έχει αποδειχθεί από εκτεταμένες μετα-αναλύσεις ότι είναι το ίδιο, ανεξάρτητα από την μέθοδο που έχει χρησιμοποιηθεί. Αυτό που φαίνεται από τις μελέτες να κάνει διαφορά είναι η εμπειρία του χειρουργού που εκτελεί την επέμβαση, και όπως πρόσφατα ελέχθη στο Ουρολογικό Forum που έγινε στο Davos το Φεβρουάριο του 2011 «οι ασθενείς θα πρέπει να διαλέγουν χειρουργό και όχι μέθοδο».
Σε περίπτωση μεταστατικής νόσου η θεραπεία στοχεύει στο να στερήσει τον προστάτη από την τροφή του, που είναι η ανδρική ορμόνη τεστοστερόνη. Η διαπίστωση ότι ο καρκίνος του προστάτη είναι ορμονοεξαρτώμενος χάρισε στον Huggins το 1966 το Νόμπελ Ιατρικής και σε εκατομμύρια καρκινοπαθείς πολλά πρόσθετα χρόνια καλής ζωής.
https://prostatecanceruk.org/
Ανδρολογία
Προσφέρονται υπηρεσίες που αφορούν σε θέματα ανδρικής υπογονιμότητας και σεξουαλικής δυσλειτουργίας, σε στενή συνεργασία με το Τμήμα Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής του Νοσοκομείου «Μητέρα».
Ανδρική Υπογονιμότητα
Ενα ποσοστό 15-20% των ζευγαριών αποτυγχάνουν όταν επιχειρούν να τεκνοποιήσουν. Στις μισές περίπου περιπτώσεις «υπεύθυνος» για την αποτυχία είναι ο άνδρας. Η συστηματική διαγνωστική προσέγγιση οδηγεί στον εντοπισμό των αιτίων που προκαλούν το πρόβλημα και στην κατάλληλη θεραπεία.
Οι θεραπευτικές προσεγγίσεις περιλαμβάνουν:
- Φαρμακευτική θεραπεία για ορμονική δυσλειτουργία
- Αντιμετώπιση λοιμώξεων του ουρογεννητικού συστήματος
- Μικροχειρουργική αντιμετώπιση της κιρσοκήλης (Διόγκωση των φλεβών του οσχέου)
- Χειρουργική αντιμετώπιση απόφραξης των εκφορητικών οδών
- Μικροχειρουργική λήψη σπερματοζωαρίων με αναρρόφηση (MESA, TESE)
- Γεννετική διερεύνηση «ανεξήγητων» περιπτώσεων ανδρικής υπογονιμότητας.
Μικροχειρουργική αντιμετώπιση της κιρσοκήλης
Κιρσοκήλη υπάρχει σε ποσοστό 15% των ανδρών και είναι η πιό αναστρέψιμη αιτία ανδρικής υπογονιμότητας. 35% των ανδρών με πρωτοπαθή υπογονιμότητα και 75-80% με αδυναμία τεκνοποίησης μετά το πρώτο παιδί εμφανίζουν κιρσοκήλη. Οι περισσότερες χειρουργικές τεχνικές όμως παρουσιάζουν σημαντικό ποσοστό υποτροπής. Η μικροχειρουργική αποκατάσταση εξασφαλίζει τη μεγαλύτερη πιθανότητα επιτυχίας με ποσοστά σύλληψης 43% τον πρώτο και 69% τον δεύτερο χρόνο.
Μικροχειρουργική λήψη σπερματοζωαρίων με αναρρόφηση (MESA, TESE)
Πραγματοποιείται με αναρρόφηση από την επιδιδυμίδα (MESA) ή λήψη από τον όρχι (TESE) και διουρηθρική εκτομή του σπερματικού λοφιδίου. Με τις τεχνικές αυτές, που όλες διενεργούνται σε εξωτερική βάση χωρίς να απαιτείται νοσηλεία, και σε συνδυασμό με εξωσωματική γονιμοποίηση είναι πλέον εφικτή η τεκνοποίηση ακόμα και για άνδρες που παρουσιάζουν πλήρη απουσία σπερματοζωαρίων.
Ανδρική αντισύλληψη
Διενεργούνται επεμβάσεις απολίνωσης των σπερματικών πόρων (βαζεκτομής) σε άνδρες που επιθυμούν ένα μόνιμο τρόπο αποφυγής της τεκνοποίησης. Η επέμβαση εκτελείται με τοπική αναισθησία σε εξωτερική βάση.
Σεξουαλική δυσλειτουργία
Η έμφαση δίνεται κύρια στη στυτική ανεπάρκεια. Παράλληλα αντιμετωπίζονται και η νόσος του Peyronie καθώς και προβλήματα πρόωρης εκσπερμάτισης.
Αδυναμία στύσης παρουσιάζει περίπου το 5% των ανδρών στα 50, 20% στα 60 και 47% στα 70 χρόνια. Ανεξάρτητα πάντως από την ηλικία όλες οι περιπτώσεις στυτικής ανεπάρκειας μπορούν να αντιμετωπισθούν με επιτυχία.
Παρά το γεγονός ότι συχνά στο πρόβλημα συμμετέχει και ψυχολογικός παράγοντας, στις περισσότερες περιπτώσεις υπάρχει υποκείμενο οργανικό πρόβλημα. Η προσέγγισή μας στοχεύει ακριβώς στον εντοπισμό του προβλήματος και την αιτιολογική του αντιμετώπιση.
Με το διαγνωστικό πρωτόκολλο που εφαρμόζεται ελέγχονται οι ορμονικοί, αγγειακοί και νευρολογικοί παράγοντες που συμβάλλουν στη στύση και επιλέγεται η κατάλληλη αγωγή. Η συστηματική εφαρμογή του συγκεκριμένου πρωτοκόλου είναι απαραίτητη, προκειμένου να εντοπισθεί με ακρίβεια η αιτία του προβλήματος και να αποφευχθούν αναποτελεσματικές ή και επικίνδυνες θεραπείες.
Με τη διαθεσιμότητα σήμερα εξαιρετικά αποτελεσματικών φαρμάκων αλλά και τεχνικών όπως οι ενδοπεϊκές ενέσεις και η προσθετική χειρουργική δίνεται λύση σε όλες τις περιπτώσεις.
Νόσος του Peyronie
Η νόσος του Peyronie αφορά περίπου 4% των ανδρών μεταξύ 30 και 80 χρόνων και χαρακτηρίζεται από την ανάπτυξη μιας σκληρής «πλάκας», συνήθως στη ραχιαία επιφάνεια τους πέους με συνέπεια την κάμψη κατά την στύση. Η κατά τα άλλα καλοήθης νόσος αντιμετωπίζεται σήμερα με επιτυχία με χειρουργικές επεμβάσεις στις περιπτώσεις που η συντηρητική αγωγή δέν αποδίδει.
Η πρόωρη εκσπερμάτιση είναι η συχνότερη διαταραχή της σεξουαλικής λειτουργίας στον άνδρα. Στις περισσότερες μελέτες αναφέρεται ότι αφορά στο 25-30% των ανδρών, ενώ ορισμένοι ερευνητές θεωρούν ότι ο επιπολασμός φθάνει έως και 75%. Η διαταραχή αντιμετωπίζεται μετά τη κατάλληλη διαγνωστική διερεύνηση είτε με τοπικές θεραπείες, είτε με χάπια.
Ακράτεια Ούρων
Ανδρική ακράτεια
Η διαγνωστική διερεύνηση του προβλήματος απαιτεί συνήθως την διενέργεια ενδοσκοπικού ελέγχου για να εκτιμηθεί η ακεραιότητα του σφιγκτηριακού μηχανισμού και την εκτέλεση ουροδυναμικής μελέτης για να αξιολογηθεί η συμπεριφορά της ουροδόχου κύστης. Μετά την συλλογή των πληροφοριών από τις παραπάνω εξετάσεις επιτρέπεται η εξαγωγή συμπερασμάτων για την θεραπευτική αγωγή που χρειάζεται.
Η αγωγή μπορεί να περιλαμβάνει χάπια που είτε «σφίγγουν» την ουρήθρα, είτε «χαλαρώνουν» την κύστη, σε πιο σοβαρές μορφές ακράτειας όμως απαιτείται χειρουργική παρέμβαση. Μέχρι πρόσφατα η μόνη διαθέσιμη θεραπεία ήταν η εμφύτευση τεχνητού σφιγκτήρα, επιλογή που και σήμερα εφαρμόζεται σε πλήρη ακράτεια.
Τα τελευταία χρόνια επίσης εφαρμόζεται με μεγάλη επιτυχία, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις μικρής και μέτριας ακράτειας, η τοποθέτηση ταινιών που συμπιέζουν αλλά και επανατοποθετούν την ουρήθρα και δίνουν λύση στο πρόβλημα.
Λοιμώξεις Ουροποιητικού
Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium, totam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit, sed quia consequuntur magni dolores eos qui ratione voluptatem sequi nesciunt. Neque porro quisquam est, qui dolorem ipsum quia dolor sit amet, consectetur, adipisci velit, sed quia non numquam eius modi tempora incidunt ut labore et dolore magnam aliquam quaerat voluptatem. Ut enim ad minima veniam, quis nostrum exercitationem ullam corporis suscipit laboriosam, nisi ut aliquid ex ea commodi consequatur? Quis autem vel eum iure reprehenderit qui in ea voluptate velit esse quam nihil molestiae consequatur, vel illum qui dolorem eum fugiat quo voluptas nulla pariatur?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate velit esse cillum dolore eu fugiat nulla pariatur. Excepteur sint occaecat cupidatat non proident, sunt in culpa qui officia deserunt mollit anim id est laborum.
Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium, totam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit, sed quia consequuntur magni dolores eos qui ratione voluptatem sequi nesciunt. Neque porro quisquam est, qui dolorem ipsum quia dolor sit amet, consectetur, adipisci velit, sed quia non numquam eius modi tempora incidunt ut labore et dolore magnam aliquam quaerat voluptatem. Ut enim ad minima veniam, quis nostrum exercitationem ullam corporis suscipit laboriosam, nisi ut aliquid ex ea commodi consequatur? Quis autem vel eum iure reprehenderit qui in ea voluptate velit esse quam nihil molestiae consequatur, vel illum qui dolorem eum fugiat quo voluptas nulla pariatur?